Coronacolumn #98: Basis

‘Is het echt waar?!’, dacht ik toen ik het las. Ja. Het is echt. Er is namelijk een belangrijk en gloednieuw hoofdstuk in de vaderlandse luchtvaartgeschiedenis aangekondigd: men wil dat we minder gaan vliegen. Dat willen enkele politieke partijen in ieder geval.

Het maakte me blij. Vliegen moet niet zo makkelijk zijn als een treinreis. Wat een onzin om een ‘dagje op en neer’ te willen naar pak ‘m beet Zuid-Spanje. Doe normaal. Maar ik was positief gestemd door het nieuws dat ook de grote bazen van dit land het zich meer en meer lijken te beseffen. Beter laat dan nooit. Toen ik daarna las hoe ze het vliegen willen gaan minderen, was ik vrijwel direct weer teleurgesteld. Ze willen een minimumprijs voor een vliegticket instellen. Zodat vliegmaatschappijen straks niet kunnen gaan stunten met ontzettend lage prijzen om weer uit de financiële nood te geraken. Wat die minimumprijs wordt? Vierendertig euro.

Vierendertig euro?! Dat zijn toch alsnog stuntprijzen? Ik weet niet of het aan mij ligt, maar ik vind het geen geld. Zeker als je bedenkt dat een retourtje Groningen-Maastricht rond de vijfenvijftig euro is. Wat een onverklaarbaar verschil! Het is in onze wereld doodgewoon, maar als je je beseft dat zo’n stalen geval met soms wel vijfhonderd man erin op tien kilometer in de lucht zweeft… Het is toch ontzettend speciaal dat we dat kunnen? Het zou eigenlijk peperduur moeten zijn. We moeten er zuinig op zijn. Men moet wat betreft vliegreizen weer met beide benen op de grond worden gezet.

Maar of zo’n minimumprijs, ook als het honderd euro is, echt werkt? Het is daarvoor al te laat vrees ik. We zijn het zo gewend. Mensen zoeken en vinden, denk ik, toch manieren om er ‘even’ uit te kunnen met het vliegtuig, al moeten ze een bank beroven. Wat echt zou werken, maar onuitvoerbaar is, is het instellen van een maximaal aantal vliegreizen voor een bepaalde periode. Een stuk of drie per persoon per jaar. Maar dat kan niet. Op die manier zit je mensen ontzettend te controleren natuurlijk en over ieders vrijheid te beschikken. Als we over een corona-app al moeilijk doen. We zijn te verwend gemaakt doordat we hierin totaal vrij zijn gelaten.

Maar ja, is dat dan niet in veel meer gevallen zo? Een auto is natuurlijk ook belachelijk luxe, als je er over nadenkt. Misschien moeten we heropgevoed worden. Wat meer terug naar de basis, in alle opzichten. En ik sluit mezelf daarbij niet uit. Ik ben, op vliegen na, eigenlijk hartstikke verwend. Bah.

Plaats een reactie